Groentetoren op Lowlands, een verslag

In opdracht van Stichting Premsela, in samenwerking met Featuring Amsterdam kweekte Dakboerin 375 kisten met groente en kruiden voor een groen(t)etoren op Lowlands. Marloes van Bennekom maakt er o.a. de komende drie dagen anti-katerdrankjes en nog vele andere dingen met haar apotheek, Ester van de Wiel, die met Featuring het concept bedacht, geeft workshops tuinieren zonder tuin en het maken van seedbombs. Guerrilla Gardening op Lowlands dus. Mocht je gaan.. grijp je eigen zonnebloem en plant hem op een mooie plek!

Hieronder een beeldverslag:

Groentetoren Lowlands

Voor Lowlands heeft Featuring Amsterdam de hulp ingeroepen van Dakboerin, omdat de groentetoren die zij voor de Premselastichting in gedachten heeft de hoogte in gaat. Dat moet er natuurlijk wel goed uitzien en daarom is Dakboerin eetbare planten aan het verzamelen om in kratten te stoppen, zodat Lowlandsgangers tussen alle friet, koekjes, chips, tortilla's, pizza's, cola's ook een verse komkommer of wortel kan eten.

 

 

 De vraag is nu welke kweker, tuinder, tuinier eetbaar plantgoed over heeft dat over 7 weken er volgroeit uitziet en oogstbaar is. Mail info@dakboerin.nl voor overleg.

Dakboerin wint tweede prijs bij New Venture businessplanwedstrijd

Winnaars van de businessplanwedstrijd van New Venture.

27/06/11 AMSTERDAM - Dakboerin heeft afgelopen donderdag de tweede prijs gewonnen bij de New Venture businessplan competitie in de categorie Biodiversity Innovation Award. Het is een geweldige stimulans om zo'n prijs te winnen, niet alleen vanwege het leuke geldbedrag, maar ook omdat een professionele jury ziet dat het bedrijf Dakboerin potentie heeft. Lees hier meer over de andere prijswinnaars. 

De wedstrijd is in samenwerking met het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie uitgeschreven om maatschappelijk verantwoord innovatief ondernemerschap te stimuleren.


De vraag is natuurlijk wat ik met het geld ga doen. Investeren! Of in kennis of in tijd! Of eigenlijk is het een combinatie. Door dit geld heb ik meer tijd om nog meer kennis te vergaren van verschillende technieken van daktuinieren. Is dat niet geweldig!

Omdat de sla nog niet volgroeit is... wilde planten eten

In de koude kas zal de sla inmiddels al volgroeit zijn, maar in de volle grond nog niet, althans, niet bij mij op het dak zonder vliesdoek. De eerste radijsjes zitten al wel in de sla en de rucolablaadjes ook, maar het eerste kropje is nog in aanbouw. (Overigens goed opletten met zaaien van sla, sommige slasoorten hebben een koude nacht nodig om te ontkiemen) 

Omdat ik toch graag groente eet en geen zin had in de supermarkt, ben ik op zoek gegaan naar lekkere verse brandnetel. Dus daarom ben ik naar de rand van een sloot gefietst. 

Brandnetel aan de rand van de sloot ©Dakboerin

Of deze groente biologisch is? Ik denk het wel. Er zal geen parkbeheerder bedenken dat op die plek brandnetel moet groeien en die met zaadjes langs de sloot brandnetel gaat inzaaien. Kunstmest zal ook niet van toepassing zijn. Hoewel het oppassen is met plekken waar mest van honden ligt! Die moet je vermijden, want buiten dat hondenpoep buitengewoon vies is, is het ook niet gezond. 

Het zou overigens wel een stunt zijn om een heel dak te verbouwen met brandnetel: voor thee, geroerbakte groente, voor natuurgeneesmiddelen en voor kleding: neteldoek. Vroeger werd de brandnetel verbouwd voor die kledingvezels. Hennep won de strijd wat dat betreft, omdat die beter te verbouwen bleek.

Echter, brandnetel is geweldig! Als thee heeft het een reinigende werking, maar die werking heeft het ook op de grond als er teveel stikstof in zit. Soms verschijnt een brandnetel gewoon als er bijvoorbeeld veel plantenresten zijn op te ruimen. En als het werk erop zit verdwijnt hij ook weer. In de soep heeft brandnetel een versterkende werking: foliumzuur, ijzer, vitaminen; supergezond dus. En niet te vergeten: erg lekker! Perfect eten tussen de kolen en de winterpeen en de eerste slakropjes in de lente door. Of gewoon als je eens zin in iets anders hebt. Ook ideaal om je schoonouders een beetje op stang te jagen ;-). 

Recept brandnetelsoep: ( 4 personen)

> brandnetel, vers geplukt (met handschoenen aan, schaartje mee en vooral de toppen en jonge blaadjes, de takken moet je niet in de soep doen), een zakje vol, vergelijkbaar met andere slinkgroenten als spinazie. 

> 2 aardappelen in blokjes

> lente-uitje als die er al is, anders gewone ui

> 2 teentjes knoflook

> stukje verse peper

> room kan je gebruiken om het af te maken

Schil de aardappelen en snijdt ze in blokjes, fruit ze, samen met de geschilde en gesneden ui en iets later de knoflook en de peper. Laat de knoflook en peper slechts kort mee fruiten. Giet warme groentebouillon erbij (ongeveer een liter), laat de aardappel zacht koken en dan nog 10 minuten de goed gewassen brandnetel erbij. Blender erdoor en als het goed is, is hij meteen op smaak. Room op tafel voor de liefhebbers. 

  

Rabarber, de première

Als klein kind al was ik groot fan van rabarber en dat ben ik nog steeds, net als van bloemkool, maar dit terzijde. Hoewel, in het Velt Ecologisch Handboek las ik dat je de bloempluimen met gesloten bloemknoppen kan koken en dat die naar bloemkool smaken. Misschien toch geen toeval?

Het fascineerde me enorm dat je van een paar stengels met die enorme bladeren zo iets lekker kunt maken en dat fascineert me nog steed. Nu is het dit jaar op 6 april feest: de rabarberpremière. Rabarber van eigen dak.

Rabarber ©Dakboerin

De stengels gaan er straks uit om er iets heel erg lekkers mee te koken, want rabarber moet je vers bereiden, anders worden de stengels slap. Ik kreeg al van allerlei tips van mijn twittercollega's: @ flutteringazure @tuinkabouter2 (post tuinkabouter2) @groengedoe, @lesbiozorg @eefenlien @curiouscatering voor een recept, waarvan ik de rabarberwodka van flutteringazure wel de origineelste vind. Hier vind je een recept en enkele bevindingen van een liefhebber: rabarberen is een werkwoord.

Maar goed, om nou 6 weken te wachten om te proeven van mijn eerste rabarberoogst, vind ik wat cru, dus ga ik een ander recept proberen. Er zijn er bijvoorbeeld op de site Rhubarb Compendium heel wat te vinden. En voor de echte fans zijn er zelfs t-shirts te krijgen!

Ondertussen heb ik natuurlijk ook wat uitgezocht over rabarber. Rabarber is weliswaar een oude groentesoort, maar zeker geen vergeten groente. In Engeland zijn zelfs rabarberfeesten. Daar hebben ze ook het gezegde Rhubarbrhubarb, wat zoveel betekent als geroezemoes. De oorsprong ligt ergens in de 16de eeuw en komt uit het Himelayagebergte. Daar werd de stoffen gebruikt in medicijnen. Ook nu wordt Rabarber niet alleen toegepast in sap, wodka, moes of crumble, maar ook door BMW die de stoffen van de wortel gebruikt voor het soepel houden van de leren stoelen (bron: Tref 4).

Maar ik kwam achter nog veel meer leuke info. Teler Martin Peeters uit Brabant neemt 10% van de rabarberoogst in Nederland voor zijn rekening, even los gezien van de rabarber uit de moestuinen. Daarvoor heeft hij 28 ha grond. Een plant staat er 6/7 jaar en dan moet het land ook weer 6/7 jaar braak liggen. Vanwege die gigantische hoeveelheid, heeft hij een halfautomatische rabarberoogstmachine ontwikkeld, die een vracht van 20.000 kilo in 8 manuren plukt, in plaats van 200 manuren. Het is de eerste rabarberoogstmachine volgens mij, in ieder geval in Nederland.

Nog even een tip voor de thuis- en daktuinoogsters: Snij de stelen niet af, maar trek ze uit door onderaan de steel hem vast te pakken, iets naar buiten te duwen en met een lichte draai er af te halen. Laat in ieder geval 3 bladeren staan van elke plant, zodat de Rabarber goed kan doorgroeien. Na de langste dag liever niet meer oogsten, dan kan hij weer reserves opbouwen, tenzij je een plant hebt die je gaat opruimen, dan kan je zolang oogsten tot er niets meer is. 

Wat is een crofter?

Afgelopen weekend twitterde ik al dat ik een prachtige film had gezien op het Food Film Festival in Studio K in Amsterdam: Eeuwige Moes. Deze film blijft op mijn netvlies plakken. Enerzijds om het geweldige verhaal van Ruurd Walrecht die jarenlang gewassen heeft geteeld om het 'zaadkundig erfgoed' in stand te houden.

Fantastisch werk, daar kom ik graag nog een keer op terug. Want die anderzijds waren de mensen die hij aan zich verbond, waaronder een prachtige man die zichzelf Crofter noemde. Dat je het zo moet spellen, kwam ik na een zoektocht op internet pas achter.


croft - er
[` kroft ` (r)]
(Engels)
de -woord (mannelijk)
crofters
kleine jaarpachter, landarbeider die een stukje grond van zijn werkgever in pacht heeft


De man in de film leek een autarkisch bestaan te leven en hij had het over iemand die leeft aan de kust. Hij viste paling uit het meer waaraan hij woonde (in Friesland), verbouwde zijn groente en had een waterpomp in de keuken. Als hij sliep, dan sliep de poes mee op zijn schoot. Dit autarkische is niet perse een onderdeel van het crofterbestaan, een crofter komt zoals je ziet uit het Engels en is niets minder dan een keuterboer.

Keuterboerderij in Midwolda. Foto: Hardscarf // wikipedia

Op wikipedia wordt keuterboer wel leuk uitgelegd: 

Een keuterboer is een boer met een zodanig klein bedrijf dat hij zijn inkomsten moet aanvullen met loondienst.

De naam is afkomstig van het Nedersaksische woord Köter dat als betekenis heeft: iemand die in een kleine hutachtige boerderij woont (vergelijk kot).

Keuterboeren bewerkten een stukje grond en hadden wat (klein)vee maar waren meestal niet in staat daarmee volledig in hun eigen onderhoud te voorzien. Ter aanvulling daarvan werkten veel keuterboeren als landarbeider bij herenboeren of in fabrieken. Keuterboeren kwamen vooral voor op de arme zandgronden.

Een boer met een zodanig klein bedrijf... dan zijn er op dit moment heel veel keuterboeren, want heel wat boeren in Nederland hebben nevenactiviteiten al dan niet in loondienst om rond te kunnen komen.

En wat het verschil is tussen een keuterboer en een pachter? De keuterboer is een landarbeider die in dienst is van een werkgever, de boer en daarnaast zijn eigen bedoeninkje heeft op het land van diezelfde boer. Een pachter is een meer onafhankelijk iemand die een stuk land huurt en daar als ondernemer geld op probeert te verdienen.

Online vond ik ook nog een prachtige site uit Schotland: Crofting. Net als de man in Eeuwige Moes lijken deze Schotten trots op hun status als keuterboer / Crofter. Mooie mensen, ik zei het al.

Kijk ook eens bij De Oerakker en de film Eeuwige Moes, online bij Holland Doc.

In NRC "Eerste dakboerin van Nederland"

Mocht je NRC Handelsblad van dit weekend gemist hebben... Dakboerin stond in de bijlage Lux met een interview door redactrice Lineke Nieber. Samen met o.a. het leuke initiatief Tuinboon je mee. Tijdens het Food Film Festival (erg genoten van de films Eeuwige Moes en Growing in Detroit), kreeg ik er een paar leuke reacties op. Toch leuk!