dakboerin: Winterwortelen op de Warmonderhof

De gerooide wortels op de Warmonderhof

Warmonderhoffer Rick Sloot twitterde afgelopen zondag dat ze de winterwortelen gingen oogsten. Ik was natuurlijk nieuwsgierig hoe het veld er nu, tijdens mijn lesdagen, bij zou liggen. Prachtig! En net als bij de Lepelaar lagen er nog veel wortelen op het veld. Hier zitten de wortelen ook in de klei, maar het land was wel droger moet ik zeggen, ik kon er met mijn klompen op ;-). Omdat de wortelen er toch maar lagen te liggen, heb ik met drie medestudenten elk een klein kistje wortels opgehaald. Anders zouden ze toch maar onder de grond worden geploegd.

En zo konden we het geleerde meteen in de praktijk brengen, want er is meer te weten over wortelen dan dat ze in natte klei lastig te oogsten zijn.

Industriewortels zijn dus joekels

Industriewortels: de allerdikste winterwortels zijn te dik voor de winkel- of groothandelverkoop. Deze worden verkocht, meestal door een bedrijf in Duitsland, waar ze ze in babyvoeding verwerken of het wordt gevriesdroogd. Behalve de kleur in babyvoeding, is de vorm en grootte van de peen nergens meer te vinden, dus dat is niet meer belangrijk.
Er is een verschil tussen winterwortels van zandgrond en van kleigrond. Als je de extremen neemt, kan je door de dwarsdoorsnede zien of de wortel een dunne of dikke bastring hebt. Snij maar eens een wortel open, dan zie je een buitenrand en een binnenkern. Uit onderzoek van het Louis Bolk Instituut duidt een dunne bastring op flinke groei. Dat betekent dat de wortel rijkere grond heeft gehad of flink bemest is geweest. Als het te snel is gegaan, dan smaakt de wortel een beetje zeepachtig. Een brede bastring duidt op armere zandgronden en als deze te dik is, wordt de wortel taai en vezelig.
Een ander verschil tussen zand- en kleiwortels kun je zien door het blad. Op zandgrond heeft de wortel smaller en langerrekter blad en op de klei breder en dikker. Dit is afhankelijk van het licht. De wortel op de klei is iets trager in ontwikkeling, maar produceert breder blad, waardoor je minder onkruid hoeft te wieden.
De wortels die door akkerbouwers verbouwd worden, kunnen in tot juni ongeveer goed blijven in de koeling. Dat betekent dat er met partijen gespeculeerd kan worden. Nu komen er veel wortels van het land, althans de klei, dat kan de prijs per kilo drukken. Als een boer dan even wacht tot de peen weer schaarser wordt, kan hij wellicht een betere prijs vangen. Hij moet dan natuurlijk wel de prijs van de koeling eraf halen. En het kan mis gaan, want in juni is er weer een nieuwe oogst.

Van de meegebrachte wortels maakte ik vanavond sap, 2 liter om precies te zijn. Lekker zoet! Dat ging zo: