In mijn intro staat: "Het is tegelijkertijd een onderzoek naar een carrièreswitch van fotografie naar landbouw." Daarover heb ik nog niets geschreven. Toch is het wel iets dat mij bezighoudt. Zo stond ik op een vrijdagochtend op verzoek van de jonge bedrijfsleider Joris in alle vroegte de resten van de klei uit de schuur te vegen. En dat is nogal een oppervlak om te vegen. Met een enorme bezem veegde ik het stof en de harde brokken bijeen. Ondertussen dacht ik bij mezelf: "ik ben toch wel de duvelstoejager hier!" Wat zoveel betekent dat ik echt onderop de ladder begin in mijn nieuwe carrière. Hoewel iedereen hier bij de Lepelaar weleens de vloer veegt hoor, inclusief Joris en de andere bedrijfsleider Jan.
"Sta ik hier te vegen, terwijl mijn collega's hier eigenlijk geen besef hebben dat ik in mijn andere baan verantwoordelijk ben voor een 8 ton overheidsgeld. Geld waarover veel gediscussieerd wordt in de fotografiewereld, waar stukken over op internet verschijnen, waar ik als intendant wordt opgevoerd in artikelen over documentaire fotografie in diverse tijdschriften. En waar ik vanaf 18 oktober een project draai waar weliswaar minder, maar toch nog wel wat geld in omgaat, voor 3 dagen in de week*. Voor mijn idee was deze job wel het hoogst haalbare in mijn fotografische carrière, buiten misschien museumdirecteur, maar die baan ambieer ik niet. En hier, op de tuinderij, sta ik gewoon me in het zweet te werken om de vloer een beetje schoon te krijgen. Is het niet een geweldig contrast?
* Ik heb overigens geen idee hoeveel ton in dit bedrijf wordt omgezet, maar dat zou wel eens meer kunnen zijn dan waar ik me over buig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten